De mensen doen tegenwoordig ook niks meer zelf. Bah!
Als ik in de verte die stoomboot zie aankomen, dan weet ik al precies hoe laat het is. De lijnen zijn weer geopend, telefoon staat roodgloeiend. ‘Ja meneer Neerslag, u bent toch klusjesman? Doet u ook surprises?
Als ik in de verte die stoomboot zie aankomen, dan weet ik al precies hoe laat het is. De lijnen zijn weer geopend, telefoon staat roodgloeiend. ‘Ja meneer Neerslag, u bent toch klusjesman? Doet u ook surprises?
Ja, dacht u nou echt
dat die mooie surprise op pakjesavond door ome Joop zelf gemaakt is? Natuurlijk
niet! De moderne mens maakt er zijn handen niet meer aan vuil, die huurt gewoon
Nico Neerslag in. Met tot gevolg dat deze jongen al twee weken tot aan zijn
oren onder de lijmplaksel zit. Papier-maché in mijn kleren, zilveren glitters
door het hele huis... Als de mensen maar
betalen, vindt deze jongen het geen probleem om ’s nachts tot drie uur aan
pakjesboot 12 te zitten frutten. En voor het luttele bedrag van 1 euro per
regel schrijf ik er ook nog gedichtjes bij. Mijn
zwager is een zak, daarom voor hem dit jaar geen pak. Net zo makkelijk.
Kost je twee euro en dan ben je weer voor een jaar klaar. Of deze:
Voor jou geen pakje,
want:
jij bent ongelooflijk irritant.
Namens Sint en zijn idiote kornuiten:
Tabee! Naar kadootjes kun je fluiten.
jij bent ongelooflijk irritant.
Namens Sint en zijn idiote kornuiten:
Tabee! Naar kadootjes kun je fluiten.
Dan zit je op vier euro, rijmend en wel. Ach ja, bij mij
moet de schoorsteen ook roken hè? En bij grotere klanten tikt het ook echt
flink aan. Zo was ik vorig jaar nog door een hele straat ingehuurd. All-in
pakket: 51 surprises gemaakt, overal rijmpjes bij, en als ware klapper een
levensgrote stoomboot op het onderstel van een bakfiets waarmee ondergetekende
zelf – verkleed als goedheiligman – de straat binnen kwam rijden. Ik had er
dagen werk aan gehad, aan alles gedacht. Nou ja; bijna alles. Die hele
stoomboot-carrosserie moest natuurlijk wel ergens aan vastgemaakt. Paar balkjes
langs de wielen, geen probleem. Kon ik weten dat ik daarmee de stuuraandrijving
zou blokkeren? Op de rechte weg was er ook nog niks aan de hand. Maar toen ik
van dat bruggetje af kwam stuiven en die scherpe bocht zag aankomen, sloeg de
schrik mij om het hart. Die kinderen schrokken zich het leplazarus, en die vaders
maar lachen. Ha, ha. Stoomboot te water. Leuk hoor. ‘Stilletjes ons huisje
voorbij’, ha ha. Bah!
Afijn. Dit jaar beperk ik me maar tot surprises. Maar ik zal
blij zijn als het weer januari is, dat kan ik je wel vertellen.
Nico Neerslag