dinsdag 27 november 2012

Zie ginds komt Nico


De mensen doen tegenwoordig ook niks meer zelf. Bah!
Als ik in de verte die stoomboot zie aankomen, dan weet ik al precies hoe laat het is. De lijnen zijn weer geopend, telefoon staat roodgloeiend. ‘Ja meneer Neerslag, u bent toch klusjesman? Doet u ook surprises?

 Ja, dacht u nou echt dat die mooie surprise op pakjesavond door ome Joop zelf gemaakt is? Natuurlijk niet! De moderne mens maakt er zijn handen niet meer aan vuil, die huurt gewoon Nico Neerslag in. Met tot gevolg dat deze jongen al twee weken tot aan zijn oren onder de lijmplaksel zit. Papier-maché in mijn kleren, zilveren glitters door het hele huis...  Als de mensen maar betalen, vindt deze jongen het geen probleem om ’s nachts tot drie uur aan pakjesboot 12 te zitten frutten. En voor het luttele bedrag van 1 euro per regel schrijf ik er ook nog gedichtjes bij. Mijn zwager is een zak, daarom voor hem dit jaar geen pak. Net zo makkelijk. Kost je twee euro en dan ben je weer voor een jaar klaar.  Of deze:

Voor jou geen pakje, want:
jij bent ongelooflijk  irritant.
Namens Sint en zijn idiote kornuiten:
Tabee! Naar kadootjes kun je fluiten.

Dan zit je op vier euro, rijmend en wel. Ach ja, bij mij moet de schoorsteen ook roken hè? En bij grotere klanten tikt het ook echt flink aan. Zo was ik vorig jaar nog door een hele straat ingehuurd. All-in pakket: 51 surprises gemaakt, overal rijmpjes bij, en als ware klapper een levensgrote stoomboot op het onderstel van een bakfiets waarmee ondergetekende zelf – verkleed als goedheiligman – de straat binnen kwam rijden. Ik had er dagen werk aan gehad, aan alles gedacht. Nou ja; bijna alles. Die hele stoomboot-carrosserie moest natuurlijk wel ergens aan vastgemaakt. Paar balkjes langs de wielen, geen probleem. Kon ik weten dat ik daarmee de stuuraandrijving zou blokkeren? Op de rechte weg was er ook nog niks aan de hand. Maar toen ik van dat bruggetje af kwam stuiven en die scherpe bocht zag aankomen, sloeg de schrik mij om het hart. Die kinderen schrokken zich het leplazarus, en die vaders maar lachen. Ha, ha. Stoomboot te water. Leuk hoor. ‘Stilletjes ons huisje voorbij’, ha ha. Bah!

Afijn. Dit jaar beperk ik me maar tot surprises. Maar ik zal blij zijn als het weer januari is, dat kan ik je wel vertellen.

 

Nico Neerslag