Verschrikkelijk zeg. Wat een dag. ‘De dag die je wist dat zou komen… Ben je er klaar voor? Kun je dat ooit zijn?’ Nee dus. Ver-schrik-ke-lijk, wat een ramp.
’s Ochtends natuurlijk eerst handel gedreven. Was daar al vrij snel zat van, restanten weer terug in de dozen gemikt voor volgend jaar, in mijn busje gezet en toen zelf nog wat gaan struinen. Nou, dat had ik dus beter niet kunnen doen. Zelden zoveel ellende gehad door een uitgave van 20 cent.
Ik denk: een Donald Duck, altijd leuk. Thuis bleek ik het verhaal al te kennen, maar goed. Wat erger was: er viel een briefje uit. ‘Ik hou je vast, ook als jij me loslaat.’ Ja, en daar kan Nico dus niet tegen hè? Man, ik werd er sentimenteel van. Zeker na dat rare ‘ik hou je veilig’ van het koningslied vond ik dit hogere poëzie. Op de een of andere manier liet het me niet los. Ging er een liefde verloren als ik dat briefje hield? Ik terug.
Kon die kerel met zijn stripverzameling natuurlijk nergens vinden. En ik kan je verzekeren: zo’n rommelmarkt is érg vervelend als je haast hebt. Sodemieter op met die kinderwagens! En blijf niet allemaal staan voor die kleedjes! Liep ik in de haast ook nog een tafel omver met plastic limonadebekertjes en smerige oranjekoeken voor 10 cent. Hier heb je vijf euro, ik moet door! Uiteindelijk de verkoper gevonden, maar die bleek zijn handel eerst zelf gekocht te hebben in de Bloemendalsestraat. Geeft niks, ga ik daar wel naar toe. Kon ik natuurlijk nergens mijn auto kwijt. Per ongeluk op een kleedje geparkeerd. Beteuterd jongetje. Nou, hier dan, tien euro, ik moet verder. Verschrikkelijk. Overal zoeken naar een vrouw met een oranje pruik. Bah!
Afijn. Ik kreeg al een ongemakkelijk gevoel toen ik de Bloemendalsestraat inliep. Maar het kon nog veel erger. Zodra ik die vrouw zag, wist ik weer dat ze die ochtend iets van me gekocht had. En ineens schoot me ook iets anders te binnen: hoe ik jaren geleden na veel bier een briefje had geschreven voor ene Joyce. Lang verhaal, veel gezeur. Bleek ik mijn eigen stripboek met mijn eigen briefje teruggekocht te hebben. Bah!
Nico Neerslag
